Moluscos

Ten unhas cunchas de cor negra violácea por onde asoman unhas barbas ás que se lles chama "viso" e que lle serven para adherirse ás rochas e ás cordas das bateas. O corpo é de cor vermella pálida e varía segundo o sexo: se é femia, é de cor alaranxada, e se é macho, é de cor amarela pálida. O mexillón é un animal filtrador: "depura" a auga e aliméntase do que nela vai disolto.

A ostra é un molusco bivalvo que ten, na parte exterior da súa dura cuncha, unha superficie escamuda. A súa cor habitual sitúase entre branca, marrón ou púrpura. Como detalle significativo, hai que dicir que ao longo da súa vida posúe sexo masculino e feminino de xeito alterno. Isto denomínase "hermafroditismo non simultáneo".

O berberecho é un molusco (palabra que na súa orixe significa "mol") que ten as valvas ou cunchas de forma case circular. Posúe entre 22 e 28 costelas ben marcadas e vive en fondos lamacentos e de area fina próximos ás costas. Por causa da súa forma de corazón foi polo que, ao principio, se lle deu nome de "corazón comestible" (cardium edule).

O seu nome provén da súa tonalidade encarnada, que lle dá un aspecto diferente ao das outras ameixas. Posúe unha cuncha cuberta por liñas algo máis brillantes, que van paralelas ao bordo exterior dun ton máis pálido ca a súa propia cor. Semella estar pulida.

A maior parte das capturas realízanse dende pequenas embarcacións con raños, rastros ou ganchos. Tamén está permitida a súa extracción con endeño remolcado cunhas medidas reguladas, sempre que se utilice a profundidades superiores aos 15 metros.

A característica que máis destaca da ameixa xaponesa é que ten as costelas moi marcadas. As liñas que sucan a súa cuncha forman cadradiños ao cruzárense, cadradiños que son moito máis marcados que os da ameixa fina. Cando está aberta é cando se pode ver como ten os sifóns unidos ata a metade, o que a diferenza da ameixa fina. En canto á súa cor é, normalmente, escura, movéndose os tons entre o tostado e o gris case negro.

A cuncha da ameixa fina posúe unhas liñas en forma de raios e outras concéntricas que forman os seus característicos cadradiños. Esta é a primeira diferenza coa babosa. A súa cor será distinta dependendo do substrato (area) onde se cría, variando entre branca e acastañada. Os seus sifóns son longos e están separados un doutro, en toda a súa lonxitude, e esta é outra boa característica para distinguila das demais ameixas.